Zid dugačak 24 a visok osam metara, rađen od velikih kamenih blokova, zbunjuje naučnike. Pronađen unutar Davidovog grada u Jerusalimu zid se pripisuje Hanajcima, koji su taj grad naseljavali pre Jevreja.

U Jerusalimu je nedavno otkriven zid star 3.700 godina, oko osam metara visok, sagrađen od kamenih blokova teških – između četiri i pet tona.

Reč je o najstarijem i najvišem drevnom zidu pronađenom u ovom području Bliskog istoka. Prema prvim procenama arheologa, zid su podigli Hananci i trebalo je, najverovatnije, da služi za odbranu puta koji je vodio do izvora dragocene vode.

Arheolozi ne kriju iznenađenje i oduševljenje. Posebno ističu veliku enigmu – kako su drevni graditelji, bez teške mehanizacije, uspevali da podižu i slažu i po pet tona teške blokove, jer rešenje za tako nešto nisu u stanju danas da pronađu ni najeminentniji svetski inženjeri.

„Zid je visok osam metara, prav kao strela… Jednostavno ne mogu da shvatim kako je izgrađen bez teške građevinske opreme i mislim da se danas ni jedan inženjer ne bi usudio da tako nešto preduzme bez dizalica i električne energije“, izjavio je izraelski arheolog Roni Rajh.

Otkriven deo drevnog zida dugačak je 24 metra. „Najverovatnije je zid kao fortifikacija bio mnogo duži, jer se prostire dalje na zapad od fela koji je otkopan“, saopštila je izraelska Direkcija za starine.

Ostaci zida otkriveni su unutar Davidovog grada, arheološkog nalazišta van zidina Starog grada u istočnom Jerusalimu, na obroncima doline Silvan.

Zid je delo kanansikih neimara, pripadnika drevnog paganskog naroda koji su, kako tvrdi Biblija, naseljavali Jerusalim i druge oblasti Bliskog istoka pre pojave monoteizma.

„Reč je o najmasivnijem zidu koji je ikada otkriven u Davidovom gradu, o moćnom graditeljskom poduhvatu iz istorije ovog područja koja na tlu Jerusalima prethodi dobu cara Iroda“, izjavili su u zajedničkom saopštenju arheolozi Rajh i Šukron.

Prebiblijsko otkriće

Po svoj prilici reč je o „zaštićenom, dobro utvrđenom prilazu koji iz utvrđenja na vrhu brda vodi do neke vrste ‘vodenog tornja’ na nižem nivou“, ocenili su arheolozi.

Izvor se, prema procenama stručnjaka, nalazio na najosetljivijem i najranjivijem području. Izgradnja masivnog zida za zaštitu prilaza vodi, iako predstavlja težak i riskantan graditeljski poduhvat i iziskuje ogromne napore, predstavlja rešenje koje se često sreće u antičko doba. Prevashodna namena ovakvih zidova bila je odbrana od napada hordi nomada iz pustinje, koji su hteli da zauzimaju i pljačkaju gradove, smatra profesor Rajh.

„Imamo pred sobom džinovsku fortifikaciju, kad je o dimenzijama i strukturi reč jer debljina zida i veličina kamenih, klesanih blokova koji su u njega ugrađeni, predstavljaju pravo čudo antičke fortifikacijske tehnike“, ističe se u saopštenji izraelske Direkcije za starine.

„Najnovije otkriće pokazuje da još nije dobijena jasna slika kad je reč o odbrani istočnih delova Jeruisalima i drevnom sistemu snabadevanja vodom u srednjem delu bronzanog doba“, naglasio je profesor Rajh.

Ipak, zaključio je on, „uprkos činjenici da su na brdu iznad doline Silvan učinjena značajna arheološka otkrića, postoje ozbiljni izgledi da se na ovom lokalitetu nalaze skriveni izuzetno veliki i dobro očuvani elementi antičke, prebiblijske arhitekture koji treba da ugledaju svetlost dana“.

Izvor: RTS