„Duh sa sekirom“ je bio i ostao jedan od najpopularnijih strip junaka kod nas
SVET STRIPA
Aluzija na naslov pripovetke Radoja Domanovića „Kraljević Marko po drugi put među Srbima“ nije slučajna – Zagor je od prvog dana bio prihvaćen kao retko koji strip junak na ovim prostorima. Ako se šetate gradom, sva je prilika da ćete, pre ili kasnije, sresti nekoga ko nosi kopiju legendarne Zagorove crvene majice, sa crnim orlom raširenih krila u žutom krugu.
Pre nekoliko meseci Zagor se ponovo pojavio na kioscima u prepoznatljivom roto-izdanju. Naravno, treba napomenuti da se kod nas mogu pronaći i hrvatska izdanja sa kvalitetnijom štampom, paralelnim objavljivanjem novih i reprintom starih epizoda i dosta specijalnih izdanja, od kojih neka i u tvrdom povezu.
Domaće izdanje izlazi u okviru edicije „Veseli četvrtak“ izdavača „Beoštampa-Grafart“ i do sada je objavljeno nekoliko redovnih epizoda i jedan specijal. Ono što je zanimljivo jeste to da specijal sadrži i sveščicu pod nazivom „Severnoamerički Indijanci“ koja na pregledan način donosi zanimljive podatke o značajnijim indijanskim plemenima.
Zagor je plod saradnje scenariste Serđa Bonelija (pod pseudonimom Gvido Nolita) i crtača Galijena Ferija. Strip je nastao 1961. godine kao rezultat Bonelijeve želje da objedini sve popularne žanrove omladinske književnosti, filma i stripa, tako da u pričama o Zagoru možemo lako da uočimo motive iz priča o Tarzanu, Robinu Hudu, Fantomu, Don Kihotu, Dejviju Kroketu, Drakuli, te mnoge elemente evropskih i istočnjačkih mitologija. Radnja se odigrava u legendarnom Darkvudu, mestu koje formalno pripada severoistočnom delu SAD, ali kao takvo ne postoji na mapama. Darkvud ima sve što je potrebno za avanturističku priču – guste šume naseljene Indijancima i mitskim bićima, reke, jezera i močvare, planine, pustinje, vojna utvrđenja i gradove.
Zagor, među indijanskim plemenima poznat kao „Duh sa sekirom“, živi u izolovanoj kolibi usred močvare sa svojim nerazdvojnim pratiocem, Meksikancem Čikom, koji je inkarnacija Sanča Panse. „Zagor“ je strip koji je prevashodno bio namenjen mlađoj publici, pa otud i mnoge istorijske, geografske i činjeničke nedoslednosti, kao i mešavina naizgled nespojivih žanrova. Još jedna odlika koja proističe iz toga jeste gotovo potpuno odsustvo ženskih likova i romantičnih zapleta, jer, prema rečima scenariste Bonelija, publiku tog uzrasta tada nije zanimalo da vidi Zagora kako se na tri strane ljubi sa devojkom, već su želeli non-stop akciju. Tokom vremena, Zagor je postao kompleksniji kao lik, a veliki broj kvalitetnih (i manje kvalitetnih) autora je bitno doprineo tranziciji ovog lika u novo doba. Ono što je ostalo konstantno jesu sjajne naslovne strane i povremene epizode koje crta Galijeno Feri, postavljajući nedostižan standard na polju ekspresivnosti, upotrebe svetlosti i senke, kao i psihološke dubine likova, posebno onih negativnih.
Izvor: Politika Danko Ješić